"MALANDI kang babae ka!" Nanlilisik ang mga mata dahil sa galit na sumugod si Jinky sa kinaupoan n Joy. Maaga siyang pumunta sa bahay n Yosef upang akitin sana ito dahil araw ng linggo ngayon. Ngunit aabutan niya ang dwa na masayang kumakain sa harden at sinusubuan pa ng binata ang kasalo.


    "Huwag kang magkamaling hawakan kahit isang hi ng kanyang buhok!" Banta ni Yosef kay Jinky at mabilis na tumayo upang iharang ang sarili sa katawan ni Joy.


    "Bakit mo ito ginagawa sa akin, Yosef? Birhin din naman ako nang makuha mo ah at mas maganda naman ako kaysa kanya?" Puno ng hinanakit na sumbat ni Jinky sa binata.


    Nakaramdam naman ng lungkot at awa si Joy para kay Jinky. "Paano kung pagkababae kong din ang habol ni Yosef at iwan kapag nagsawa na katd kay Jinky?" malungkot na naitanong nito sa kanyang sarili habang pinapanuod ang dwa na nagtatalo hindi kyoan sa kinaupoan niya.


    "Huwag nega, hindi ba at tumutupad siya sa gusto mo na kasal muna bago ka gwin?" saway ng kanyang kunsensya.


    Gusto pa sana niyang makipag debati sa kanyang sarili ngunit natigil ito nang makitang sinampal ni Jinky si Yosef. Agad niyang npitan ang mga ito at baka masaktan rin ito ng binata.


    "I''m sorry, pero m mo naman na m sa umpisa ay hindi ganoon klim ang pagmamahal ko sa iyo."Text ? by N0ve/lDrama.Org.


    Napatigil si Joy nang marinig ang sinabi ni Yosef kay Jinky.


    "At ang babae na iyon ay mas mahal mo kaya hindi mo na ako kayang panagutan?" Hm sa luha ang mukha ng dga at sinampal muli ang binata. Nagpaubayang ang huli sa pananakit ni Jinky. "Yes, I love her more than my life!" Matapat na tugon ng binata.


    Parang may paroparo na nagliparan sa dibdib ni Joy sa tinuran ni Yosef. Handa na sana siyang ipaban at agawin nang tuloyan ang binata kay Jinky ngunit daglimang iyon nang marinig ang kasunod na sinaad ng binata.


    "Kung ako tga ang ama ng batang dinad mo ay klanin ko siya at ibibigay ang kanyang pangangangan."


    "Ang sama mo! Nagdadwang isip ka pa na ikaw ang ama nito? Bulyaw ni Jinky sa binata.


    "Bu-buntis ka?" Garalgal ang boses ni Joy, takot ang mabanaag sa mukha ni Yosef nang lingonin nito ang dga.


    "Love, hindi pa naman sigurado na..."


    "Diyan kang," pigil ni Joy sa binata nang tangka siyangpitan. Ayaw na niya marinig ang iba pang sasabihin nito dahil parang piniga ang kanyang puso sa sakit.


    "Mas nag-ala ka sa damdamin ng babaeng iyan kaysa sa akin?" mapang-uyam na tanong ni Jinky kay Yosef.


    "Shut up!" Tiim ang bagang sa galit na asik nito kay Jinky. W siyang pakim sa damdamin nito ngayon dahil sigurado siya na naging maingat sa tuwing magsalo s sa init ng kanng katawan.


    "Uuwi na ako," hindi tumitingin sa binata na pam ni Joy. Gusto niya munang mapag-isa at iwan ang dwa upang makapg-usap ng maayos.


    "Aray!" Daing ni Jinky at sapo ang tiyan.


    Hindi na nagawang habulin si Joy na pumasok sa loob ng bahay upang kunin ang bag nito nang makitang dinudugo si Jinky. Agad niya itong binuhat at din sa hospital.


    Malungkot na nilisan ang bahay ng binata nang hindi na nadatnan ang dwa sabas. Sa Kumbento siya tumuloy dahil ngayon niya kangan ang payo ng mga Madre.


    Hindi na m ni Yosef ang gagawin habang hinhintay ang pabas ng doctor sa emergency room. Tinawagan niya si Joy ngunit wng sumasagot. Natatakot siya na baka hindi na siya tatanggapin ngayon ng dga sa buhay nito. Hindi naman niya maiwan di Jinky at kargo kunsensya naman niya ito ngayon.


    Sa kumbento ay agad na nagkulong si Joy sa kaniyang silid. Hindi rin siya nagpakita sa mga bata at tanging kay Mother Theresang siya nakipag-usap.


    "Sigurado ka na ba diyan sa desisyon mo, Anak?" tanong ni Mother Theresa kay Joy. Dwang araw na m nang umuwi doon ang dga at ayaw makipag-usap sa iba maliban sa kanya.


    "Marahil ay pinarosahan ako ngngit, mother dahil bink ko na talikuran ang una kong pangarap sa buhay."


    "Hindi totoo iyan, Anak. Snusubokan kamang niya kung hanggang saan ang tibay ng pagmamahn ninyong dwa. Sundin mo ang nais ng iyong puso at isipan upang w kang pagsisihan sa bandang huli."


    "Hindi ko po kaya na ako ang maging dahn na wng klaning ama ang bata." Tuloyan nang umiyak muli si Joy sa balikat ng butihing madre.


    "Naniniw ako na mahal ka rin niya, pero hindi ko rin sinasabi na kangan niyong ipaban ang pagmamahn ninyo sa isa''t isa dahil may isang anghel na magdurosa. Hayaan natin na ang maykapal ang magpasya para sa inyong dwa. Manalig kamang pero hindi rin tama na ituloy mo ang iyong bokasyon sa pagka madre dahilmang sa nabigo ka sa pag-ibig." Malungkot na


    payo ni Theresa sa dga. Nasabas ang binatang iniiwasan ngayon ni Joy at lumuhod kanina sa kanyang harapan at humihingi ng patawad.


    "Patawad po, mother, naging marupok ako. Mahal ko po siya pero ''di ko siya kayang ipaban kung kaya naisipan ko nang na ituloy ang nais ko sa buhay noon." Tumatangis nitong pag-amin sa tunay na saloobin.


    "Magdasal ka, anak, upang malinawan nang husto ang iyong isip at maituro niya sa iyo ang tamang daan patungo sa iyong kaligayahan."


    Sinunod ni Joy ang payo mgadre, hindi siya lumabas at nakipag-usap pa kahit kanino.


    Nanlulumo na nilisan ni Yosef ang kumbento. Ayaw pa rin siyang harapin ng dga at hindi mapilit ng madre na lumabas. Si Jinky ay nanatili sa hospital pero may tagabantay na ito roon. "Ouch, mama, naman!" Remo ni Yosef nang paluin siya ng sandok ng bagong kararatingng na ina.


    "Nasisiraan ka na ba ng bait, ha? k ang almusal mo tapos hindi mo pa pinabalik dito ang mga katulong? ang kt ng bahay!" Galit ang ginang at pinameywangan ang binata.


    Napauwi siya nang w sa oras nang nakausap niya ito sa telepono at umiiyak. Sinabi pa nitong magpa-pari nang ito kung hindi si Divine Joy ang mapangasawa.


    "Maligo ka at ayusin mo iyang sarili mo ngayon din, puntahan natin si Jinky!" Mando nito sa anak nang hindi ito makatingin sa kanya nang diritso.


    "Ayaw ko pong humarap sa kanya, gusto ko si Joy ang kausapin niyo para bumalik na siya sa akin." Parang bata na tugon nito sa ina.


    "Tumigil ka, kangan kong mman muna kung ikaw nga ba ang ama ng dinad niya bago ayusin ang sa inyo ni Joy!" Bulyaw nito sa binata upang mapasunod.


    Wng nagawa si Yosef kundi ang sumunod sa ina. Pagkarating ng hospital ay maylaking bisita ang huli.


    "Ano ang ginagawa mo dito?" Matalim ang tingin na ipinukol ni Yosef kay Jano. Naiinis siya dito dahil naging manliligaw ito ni Joy.


    "Jano, please umalis ka na," kinakabahan na pakiusap ni Jinky sa kaibigan.


    "Ano ang rsyon ninyong dwa?" Nakangisi na tanong ni Yosef, hindi niya m na magkakla p ang dwa.


    "Tama na Jinky, dapat niyang mman ang totoo at hindi ako makakapayag na ipaako mo sa iba ang bata." "Ano ang dapat naming mman?"


    Dumoble ang kabang nadarama ni Jinky nang makita ang ina ni Yosef. Kanina pa siya nakiusap kay Jano na huwag sirain ang kanyang no ngunit naging matigas ito sa pagtanggi sa kanyang nais. "Ako ang tunay na ama ng batang dinad niya." Matatag na pahayag ni Jano at hindi mang kabakasan ang mukha ng pagkabah.


    Bing uminit ang ulo ni Yosef sa galit hindi dahil sa nmang ito ang tunay na ama ng bata, kundi dahil sa isiping bink nitong akitin ang kanyang Joy noon.


    "Tama na!" Sigaw ni Jinky nang suntokin ni Yosef si Jano. Dumugo ang ilong nito nang doon tumama ng suntok ni Yosef. Nasaktan siya nang makitang nagpapaubayang si Jano at hindi lumban. "Huwag na huwag ka na ulit magpakita sa akin na hago ka kung ayaw mong sirain ko nang tuluyan iyang mukha mo!" Duro ni Yosef sa tahimik nalaki. "Yosef, patawad! Sobrang mahal kita kaya ko nagawa ito." Umiiyak na pakiusap ni Jinky sa binata.


    Napailing namang si Meldred habang tinititigan si Jinky. Kung hinding ito buntis ay hinding isang sampal ang maibigay niya dito. Noon pa man ay ayaw na niya dito at hindi nga siya nagkamali. Hindi nga maganda ang d nito sa kaniyang anak.


    "Bitch! Mahal? May pagmamahal bang nagpabuntis sa iba at ipaako sa akin? Ang tingin mo ba sa akin ay ganoon na tga katanga, huh?" Sumbat niya sa dga habang kuyom ang mga kamao upang pign ang sariling masaktan ito. Mabilis na npitan ni Jano ang kaibigan upang protektahan kumg sakaling saktan ni Yosef. Masakit ang mukha niya dahil sa suntok ni Yosef ngunit hindi niya iyon ininda.


    Napahagulhol ng iyak si Jinky dahil sa masasakit na katotohanang binabato sa kaniya ni Yosef. Nasasaktan din siya sa nakikitang hitsura ngayon ni Jano. Ngayon niyang na realize ang kahgahan sa kaniya ng kaibigan. Kahit nakagawa siya nang hindi maganda dito ay hindi siya iniiwan. Tunay ang pagmamahal nito sa kaniya at nakunsensya siya sa paggamit dito para sa pansariling kagustohan.