"KUMUSTA na ang kapatid ko?" agad na tanong ni Marie kay Yosef nang makasalubong ito sa hallway ng hospital. "Binigyan siya ng gamot pampatigil hb thru injection." Hapong-hapo ang hitsura nglaki at htang wng tulog. "Bakit hindi pa siya pinaanak?" nagtataka na tanong ni Marie.


    "W pa sa saktong petsa kung kaya inaant n ang pabas nito. Pero kapag muli siya magbor ay mapipilitan ang mga doctor na pbasin na ang anak namin at gay namang sa incubator."


    "Maging ok anghat at ligtas s sa kapahamakan ''di ba?" Umaasam na tanong muli niya sa kanyang bayaw. Natatakot siya na baka matd sa kanyang anak ang kahinatnan nghat dahil kng sa buwan ang bata.


    "Tanging dasal nang ang pinaghuhugutan ko ngayon ngkas, ayaw ko man isipin pero natatakot ako para sa bata." Bahagyang gumaralgal ang boses ni Yosef. Sinigurado naman ng doctor n na maging maayos anghat dahil maayos ang heartbeats ng kanyang mag-ina at malusog ang bata kahit kng pa sa buwan. Sinabi pa nito na may ganoon tga na pinanganganak ng pitong buwanmang sa tiyan.


    Niyakap ni Marie anglaki upang ipadama dito na hindi ito nag-iisa. Ayaw niyang dumagdag sa lahanin nito ngayon, naroon siya upang suportahan ang mga ito at pkasin ang loob.


    "Tulog pa siya," tukoy niya sa asawa. "Ikaw na muna ang magbantay sa kanya at pupuntang ang ako ng Chapel."


    Nanlulumo na sinundan ni Marie ng tingin ang papyong bayaw. Bing nag-init ang mga mata dahil nala si Mark na iniwan na naman niya nang wng pam. Naisip niya kung ganoon din ba ang maging hitsura ng binata kung naroon ito noong nakunan siya?


    "Tiyak na galit na naman siya ngayon." Bulong niya sa kanyang sarili, hindi na napign ang pagpatak ng butil ng luha m sa kanyang mga mata. "Mabuti naman at narito ka na, Hija!" Magkahalong saya at lungkot na bati ni Lydia kay Marie.


    Nagt pa si Marie nang pagbukas ng pinto ay naroon anghat na mahgang tao sa buhay nng magkapatid.


    "Magandang umaga po!" Bati niya sahat nang naroon. Maging ang mga Madre ay naroon at nagdadasal para sa kaligtasan at kalusugan n Joy. "Kaawaan ka ng Diyos, Anak!" Inabot ni Mother Theresa ang kamay ng dga at nagmano sa kanya.


    "Kumusta ang bakasyon mo?" Tanong muli ni Theresa dito, pansin niya na bumalik na ng tuloyan sa dating pangangatawan ang dga.


    "Okng po, maraming smat at narito kayo ngayon!" Magng na sagot niya dito. Nagmano siya sahat maging sa ina ni Yosef.


    "Marie?" tawag ni Joy sa kapatid nang marinig ang tinig nito. Namimigat pa rin ang talukap ng mga mata at pilit minumt upang makita ang paligid.


    "Shhh, matulog ka muli, naritong ako at babantayan ka." Ginagap niya ang kamay ng kapatid at marahang pinisil.


    "Ang baby ko?" Mabilis na kinapa ang tiyan nang mala kung nasaan siya ngayon.


    "They''re ok, huwag kang mag-la at mag-panic dahil baka magising s." Pinakalma niya ito sa pamamagitan ng pagyakap. Ngayonng din n nman na kambal ang magiging anak ng mga ito.


    Naki ang mga mata ni Joy nang mman na kambal ang magiging anak. T naramdaman nang nasa kanyang tiyan ang nararamdaman niya ngayon dahil nag-unahan ang dwa sa pagkilos ng marahan m sa loob. "Nasaan si Yosef?" tanong niya nang mapansin na w ang asawa.


    "Nasa Chapel siya, hija, huwag ka na muna magkikilos dahil iyon ang bilin ng doctor." Wika ng ina ni Yosef at masuyong hinaplos sa noo ang manugang.Text ? by N0ve/lDrama.Org.


    "Gising ka na p, love," nakangiti na lumapit si Yosef sa asawa nang makabalik sa loob ng private room.


    Napangiti si Marie sa nakikitang pagmamahn ng dwa na nasa kanyang harapan ngayon. Ayaw man niyang aminin pero nakaramdam siya ng inggit sa kapatid dahil magkakaanak na ito at kambal pa.


    "Gusto kong magsisim sa iisang pangn katd namin ni Marie ang maging name ng babies natin."


    Dinig ni Marie na wika ng kapatid sa asawa nito. Parehong babae ang magiging anak ng mga na ikinatuwa ng mag-asawa.


    "Ikaw masusunod, Love!" puno ng pagmamahal na tugon ni Yosef sa kanyang kapatid.


    Makalipas ang gabi ay muling nagbor si Joy. Ayaw nito ang ceasarian operation at mas pinili ang normal na panganganak. Hanga siya sakas ng loob ng kapatid dahil nakaya nito iluwa ang kambal ng maayos. Tanging si Yosef ang kasama sa loob ng delivery room at naiwan s sabas.


    Halos tumalon s sa tuwa nang magbukas ang pinto makalipas ang isang oras, at niluwa ang dwang sanggol na nasa loob ng incubator kasama ang mga nurse.


    "Ang ku-cute!" magkapanabay pa na wika nnghat. Hindi n ito mahawakan at hindi rin pwede magtagal sa kanng harapan. Ang matatanda ay napasunod sa dwang nurse na tk ang machines. Nagpaiwan si Marie upang kamustahin ang kapatid.


    "Kumusta ang pakiramdam mo, Ate?" masayang tanong niya dito. Nailipat na rin ito ng silid upang doon magpahinga.


    "Sa awa ng Diyos, para akong nabunutan ng tinik sa dibdib." Hindi mapagka ang saya sa mukha nito ngayon kahit na pagod at may nararamdaman pa rin na sakit sa ibabang parte ng katawan.


    "Ako, hindi mo kakamustahin?" biro ni Yosef sa hipag.


    "Mukhang mild injuriesng naman ang natamo mo kaya hindi na kangan, kuya." Hindi napign ni Marie ang tumawa dahil sa nakikitang hitsura ng bayaw. Namum ang pisngi at braso nito dahil umano sa bawat ere ng kapatid ay sumusuntok ang kamay dito.


    "Sanang ay hindi danasin ng magiging asawa mo ang dinanas ko kapag ikaw naman ang manganak." Yosef chuckle.


    Parang may dumaan na anghel sa harapan nng tatlo nang mapansin ang bing paglungkot ng mukha ni Marie dahil sa biro ni Yosef.


    "Kng pa yata ang suntok ko sa iyo?" Nakasimangot na bulong ni Joy sa asawa.


    "Sorry!" pabulong din na turan ni Yosef sa asawa.


    "Maiwan ko muna kayo, check kong kung full charge na ba ang cellphone ko." Pilit ang ngiti na pam niya sa dwa. Nala na hinabilin niya kanina sa nurse station ang mobile at nanghiram ng charger doon.


    Pagka-open ng aparato ay sunod sunod na message ang pumasok m kay Mark. Mahigit sampu iyon at sa unang message pang ay kinabahan na siya.


    "Where the hell are you now? Answer your fucking phone!"


    Babasahin pa sana niya ang ibang message nito nang bing tumunog ang ring tone. Lumayo muna siya sa mataong lugar bago sinagot ang tawag ni Mark.


    "Finally!" Para siyang nanalo sa lotto nang sa wakas ay buhay na ang cellphone na tinatawagan. Bawat minuto ay tinatawagan niya ang numero ni Marie at nagbabaka-sakali na makontak ito.


    "Bakit ayaw niyang sagutin?" Nasipa niya ang gulong ng kanyang kotse sa pagkainip. Naroon siya ngayon sa harap ng bahay n Yosef ngunit wng tao. Hindi agad siya nakasunod sa dga nang araw na iyon dahil kangan niyang iwan sa mapagkatiwan ang hotel. Isa pa ay w ring kasunod na flight nang araw na iyon.


    "He-hello?" Namamt ang boses na sagot ni Marie sa kabng linya.


    "Where are you?"


    "Ahmm, Mayn," napangiwi si Marie nang mahamig ang galit sa boses ng binata.


    "Tell me the exact adress and wait for me!"


    Napasimangot si Marie dahil nasa tinig nito ang hindi siya maaring magsinungaling ng sagot.


    "Paano ka makapunta dito eh angyo mo kaya!" Nakbi na sagot niya sa binata.


    "Just tell me and I''ll be there!" iritable niyang tugon sa dga. Mahinahon pa siya sahay na iyon upang hindi matakot ang dga at bakalong magtago.


    Napangiti si Marie kahit na w sa harapan ang kausap. m niya na naubusan na ito ng pasensya na mman kung nasaan siya.


    "Makati Hospital po!"


    "What...?"


    Iyonng ang huling salita na narinig niya sa binata, kasunod niyon ay dial tone ng cellphone.


    "Hmp! Tatawag tawag tapos papatayan ako ng cellphone?" Inirapan pa niya ang hawak na cellphone na animoy iyon ang kausap.


    "Shit! Naibato ni Mark ang cellphone nang mag-battery drain. Hindi niya napansin na paw na ang charge niyon at ang masap pa ay wng wire ng charger sa loob ng sasakyan.


    Wng inaksayang oras at mabilis na pinaharurot ang sasakyan sa kahabaan ng daan patungo sa hospital. Ang galit na nararamdaman ay napalitan ng takot at pag-la sa dga. Naisip na baka bumalik ang sakit nito kung bakit ito naroon. Pagdating sa hospital at patakbo siyang pumasok sa gusali at dumiritso sa information desk.


    "Miss, saan ang silid ng pasyente?" Inabot niya ang kapirasong papel sa nurse kung saan niya isint ang pangn ni Marie.


    "Sorry, sir, pero wng pasyenteng naka-admit dito na ganitong pangn." Apologetic na sagot ng nurse matapos ma-check ang records saputer.


    "Paanong w? Check mo ulit!" muling uminit ang ulo ni Mark.


    Napaawang angbi ni Marie nang makita ang bulto nglaki sa harap ng nurse station. Babalik na sana siya sa silid ng kapatid at nasa isip na mbong masundan agad siya doon ng binata ng mga oras na iyon.


    "Mark!" Hinawakan niya ito sa braso upang matigil sa pakipagtalo sa nurse. Dinig niya na inak ng binata na siya ang naka-admit doon sa hospital.


    "Oh my God!" Naiblas ni Mark nang malingonan ang babaeng hinahanap. Agad niyang niyakap ng mahigpit ito upang masiguro na hindi siya nanaginip.


    "Hey, hindi ako ang may sakit!" Awat niya sa binata dahil sint nito ang kanyang noo.


    "m mo ba na tinakot mo ako nang husto? Nakakunot ang noo ng binata na pinagkatitigan ang dga. "Halosnguyin ko na ang dagat m Boracay to Mayn nang magising ako na w ka sa aking tabi. Hindi mo pa binubuhay ang iyong cellphone, tapos kanina muntik ko na paliparin ang kotse makaratingng agad dito!" Mahaba na litanya ni Mark at wng pakim sa mga taong nakikinig sa paligid.


    "Kasnan ko ba kung na lowbat ako at kung pinatayan mo ako ng cellphone kanina?" Humihikbi na pangatwiran ni Marie sa binata. Ramdam niya ang sobrang pag-la sa kanya nito at d ng pangungul dito ay umiyak siya habang nakayakap dito.


    Kinilig ang nurse na nasa kanng harapan. Ang n ay napatigil sa palakad at pinanood ang dwa na animoy matagal nang panahon nawy sa isa''t isa.


    "I''m sorry, hindi naman ako galit, babe, tahan na!" Naging mmbing na ang boses ng binata. Gustong batukan ang sarili dahil umiyak ang dga nang dahil sa kanya. "Ak ko kasi ay pagtataguan mo na naman ako nang magising ako kahapon na w ka sa aking tabi."


    "I''m sorry!" Lalong napaiyak ang dga, ramdam pa rin niya ang takot ng binata na maw siya sa piling nito. Muling naisip na paano kung bumalik ang sakit niya? Ayaw niyang iwan ito na hindi matanggap ang kanyang pagpanaw kung sakali.