NAGISING si Jhaina na masakit ang ulo at maraming tao sa kanyang paligid.


    "SI-sino kayo?" nalabo ang mga mata na tanong sa mga naroon.


    Gusto niyang kumaw ngunit w siyang sapat nakas nang hawakan siya ng babae atlaki. May sumapo sa kanyang mukha at tinapat ang maliit na shlight sa kanyang mata. "Rx, Hija!"


    Dinig niya na wika ng nakaputing damit at may hawak sa kanyang ulo.


    "Natukoy n''yo na ba kung sino ang kanyang pamilya?" tanong ng doctor sa pulis na naroon.


    Nakikinigng si Jhaina sa pag-uusap ng mga ito. Ipinikit ang mga mata at unti-unting inla anghat kung bakit siya naroon sa hospital.


    ...


    "ALAM mo ba kung anong kahihiyan ang dinulot mo sa akin?" Bulyaw ni John Carl kay Jhaina.


    "She choose me dahil m niya kung gaano ka kagago!" hindi nagpapatalo na sagot nito sa kanyang kapatid. Matandamang ito ng isang taon sa kanya at iisang Universidad ang kanng pinapasukan.


    "Hindi iyan ang tinutukoy ko!" Mataas pa rin ang timbre ng boses nito at naikuyom ang kamao upang pign ang sarili na masuntok ang bunsong kapatid na kung umasta ngayon ay maslaki pa kaysa kaniya.


    "Ahh, hindi mo matanggap na mas pogi ako kaysa sa iyo?" Nakakaloko na ngumiti si Jhaina sa kapatid. Hindi na siya natatakot na mman ng buong pamilya niya ang matagal na niyang tinatago na tunay niyang kasarian. Mahal niya si Rochellelo na ngayon na binigyan din siya nang pagkakataon ng babae na maiparamdam dito ang kaniyang pagmamahal.


    Hindi na napign ni John Carl ang sarili at mkas na sampal ang pinadapo sa mukha ng kapatid upang magising ito sa katotohanan. Tiyak na pagtatawanan siya ng mga kaibigan sa pinapasukang eskwhan kapag nman ng mga ito na tomboy ang kanyang kapatid, masap pa ay kaagaw sa babaeng pinupormahan niya dahil sa pustahan nng magbarkada.


    "Babae ka, itatak mo iyan sa kinakwang mong kukote!"


    Namum ang pisngi at mata ng dga, "hindi ako dapat umiyak,laki ako!" kuyom ang kamao na pinakalma ang sarili. Nlabanan ang luha na gustong kumaw sa kanyang mga mata dahil sa kauna-unahang pagkakataon, nasaktan siya ng kapatid na sobra siyang iniingatan noon td ng isang prinsesa.


    "Anong kagulohan ito?!"


    Dumadagundong na boses ng kanng ama na kararatingng kasama ang kanng ina.


    "Jusmeyo, ano nangyari sa iyong mukha, Hijaa? Sino ang may gawa nito?" Naiiyak na tanong ni Lucy habang hinahaplos ang namumng pisngi ng anak na may bakat pa ng kamay.


    "Magsalita ka Carl, sino ang nanakit sa iyong kapatid?" Galit na tanong ni David sa anak nalaki.


    "Ako po!" Nakatungo ang ulo na sagot nito sa ama.


    "No, Dad!" Agad na pumagitna si Jhaina nang tangkang pagbuhatan ng kamay ng kanyang ama ang kapatid. "Kasnan ko po," nakayuko na rin ang ulo na wika ni Jhaina.


    "David, pag-usapan natin ito at huwag saktan ang anak mo!" Tumulong na rin si Lucy na pakalmahin ang asawa. Babasaging kristal ang turing nito sa kanng anak na babae kung kaya agad na nagalit sa nman. "Magpaliwanag kayo kung bakit kayo nag-away!" Tinuro nito ang upoan sa dwang anak na alumpihit sa kinatatayuan.


    Magkasiklop ang dwang pd at nakayukong si Jhaina habang nalahad ang kapatid sa kanng mga magng. Hindi na siya nagt nang maging ang mga ito ay nagalit rin sa kanya. Kamuntik na siyang masaktan ng ama kung hinding naging maagap ang ina at niyakap ang ama n upang yo sa kanya.


    "Babae ka at hindi maari iyang gusto mo sa iyong buhay!" Bulyaw ni David sa anak na babae habang dinuduro ito.


    "But I love her, Dad!" matapang na humarap siya sa ama.


    "Anak, parang awa mo na at huwag mo nang dagdagan ang galit ng iyong ama!" Nataranta na si Lucy dahil parehong galit ang dwanglaki kay Jhaina ngayon. Maging siya ay hindi sang-ayon sa nais nito na magpaklaki dahil kahihiyan iyon para sa kanng pamilya.


    "Ikaw rin ba, mom, hindi kayang tanggapin ang tunay kong damdamin bnglaki?" masama ang loob na tanong niya sa ina.


    "Stop talking nonsense, Jhaina! Sim sa araw na ito, bahay at eskw ka nang at bawal ka nang lumapit sa babaeng iyon!" galit na dera ni David. Napag-man niya na isang mahirapmang si Rochelle at naka-avail ng schrships kung kaya nakapasok sa mamahaling Universidad na iyon. Isang gold digger, iyon agad ang tingin n ni Carl sa babae.


    "No!" Tutol ni Jhaina sa ama, galit siyang umalis ng bahay at nagpunta sa kaibigan na nakakaunawa sa kanya upang mabas ang sama ng loob m sa pamilya.


    Nasing siya at umuwi mag-isa, hindi na napansin ang sasakyang parating ng siya ay tumawid ng kalsada. "Ako po ang daddy niya!"


    Naputol ang pagbabaliktanaw kasabay ng pagdt ng mga mata ni Jhaina nang marinig ang tinig ng ama. "Oh my, God! Ang anak ko!" Humagulhol ng iyak si Lucy pagkakita sa anak na nakaratay sa hospital bed. "Mom?" Namamaos ang boses at may pag-alingan pa na tawag niya sa kanyang ina.


    "Anak, sino ang may kagagawan nito sa iyo? Halos hindi kami makatulog sa paghahanap sa iyo!"


    "Mom, okng po ako kaya huwag ka nang umiyak." Pang-aalo nito sa ina na patuloy sa pag-iyak.


    "Anong ok? Halos hindi ka na makla sa hitsura mo ngayon!"


    "Ma, sobrangsing po kasi ako kagabi kaya hindi ko na napansin ang sasakyang bumangga sa akin."


    "Hindi iyan ang finding result kung bakit ka narito ngayon!" Puno ng pag-la na wika ni David nang marinig ang sinabi ni Jhaina.


    "Ano po ang ibig ninyong sabihin?" Nakakunot ang noo na tanong ni Jhaina.


    "Anak, dwang linggo kang naw at ayon sa imbistigasyon ng mga pulis, may nakakita sa iyo na nalakad sa kalsada na parang w sa sarili. Namukhaan ka dahil kint namin sa diyaryo ang iyong mukha as missing person. Bago ka pa niya mpitan ay natumba ka at nabagok ang iyong ulo sa kalsadang pinagbagsakan mo." Mahabang paliwanag ni david dito.


    "Saan ka namgi anak sa dwang linggong pagkaw mo?"


    Natuliro si Jhaina sa mga sinabi ng ama at maging sa tanong ng ina. W siya ibang natatandaan kundi ang huling pangyayari ng araw na nasing siya at may parating na sasakyan.


    "Maari ko po ba kayong makausap muna?" Tawag ng doctor sa mag-asawa.


    Parang mabiyak ang ulo ni Jhaina nang pilitin niyang balikan sa kanyang isip kung ano nga ba ang nangyari sa kanya at dwang linggo siyang naw. Nagpaiwan sa kaniyang silid ang kapatid na tahimikng sa isang tabi. May pag- alingan na lumapit sa kanya at tahimik na hinawakan ang kanyang kamay na nakasapo sa sumasakit na ulo.


    "Ano po ang problema, Doc?" tanong agad ni David dito nang makapasok sa opisina ng huli.


    "Huwag niyo muna siyang pilitin na lahanin ang nangyari sa kaniya. Huwag kayo mabibi, pero sa nakikita ko ay nagkaroon siya ng traumatic on her mind kung kaya maaring kinalimutan niya ang nakaraang dwang linggo. "May ibang dahn ba kung bakit ginusto niyang kalimutan ang nangyari sa kaniya?" Nababahng tanong ni Lucy.


    "Gusto kong ipasuri ang katawan niya muli kung inyong marapatin?"Copyright N?v/el/Dra/ma.Org.


    "May nangyari ba na hindi maganda sa kanya na kangan namin mman muna?" Salubong ang ky na tanong ni David.


    "She have a big injury on her head na maaring naging sanhi ng pagkaw ng kanyang memorya pansamant. Pero pahilom na ito at sa aking sampatha ay nagamot siya ng maayos nang araw na naaksidente siya. Ngunit may nakita ako na some bruises on her arms and neck, mayroon ding marks na tandang may nagsamant sa kanyang katawan."


    Sabay na napasinghap ang mag-asawa sa huling sinabi ng doctor.


    "Diyos ko, ang anak ko!"


    Agad na dinalohan ni David ang asawa nang humagulhol ito ng iyak. Maging siya ay napapaiyak sa isiping-rape victim ang kanng kaisa isang prinsesa. "Pagbabayarin ko ang sino mang gumawa nito sa anak natin!" Tiim bagang na wika ni David habang mahigpit na niyakap ang umiiyak na kabiyak.


    "Bakit ang anak pa natin? Bakit nangyari ito sa kanya?" Mga katanungan ni Lucy sa asawa, gusto niyang sisihin ito ngayon kung bakit umalis ang anak nang araw na iyon na masama ang loob. Kung hindi nangyari iyong pagtatalo n marahil ay hindi napahamak ang kanyang anak.


    "Huwag po kayong mag-la, sa kaso niya ngayon ay mas nakakabuting suportahan niyo siya sa nais niya sa buhay at huwag pilitin ipala ang nangyari sa kanya. Temporary amnesiamang ang kanyang sakit ngayon. Ipa scan ko muli ang kanyang ulo upang masiguro na wng naapiktohan sa pagkabagok niya muli kanina." Pagbigay assurance ng doctor sa mag-asawa.


    "Maraming smat po, Doc. Gawin niyo kung ano ang nararapat at makakabuti sa kanya!" ani ni David bago inakay ang asawa pbas ng opisina.


    "Dad, ano po ang sinabi ng doctor?" tanong ni John Carl sa ama nang makabalik na ang mga ito. Nabah siya nang makitang tahimik na lumuluha ang ina.


    Tumingin muna si David sa kinaroonan ni Jhaina.


    "Tinurokan po siya ng pampatulog dahil sumakit bi ang kanyang ulo kanina." Pagbigay m ni John Carl sa ama.


    "Huwag mo muna siyang tanongin sa mga bagay na nangyari sa kanya noong naw siya." Malungkot na ani nito sa anak nalaki habang nakatingin kay Jhaina na mahimbing ang pagkatulog.


    "Ano po ba ang nangyayari?" Nainip na tanong niya muli sa mga magng. Ang ina ay impit na umiiyak at lumapit sa kanyang kapatid. Samantng ang ama ay bakas sa mukha nito ang awa at galit habang nakatingin kay Jhaina.